زیبایی‌شناسی کانت را می‌توان از دو منظر روایت کرد: 1. از منظر مباحث تخصصی زیباشناختی، شامل سرشت حکم زیباشناختی، چیستی زیبایی طبیعی و هنری، والا، زیبای آزاد و مقید، ایدئال زیبایی، و نبوغ و ایده‌های زیباشناختی، و 2. از منظر نقش مباحث یادشده و قوة حکم تأملی در دوختن پاره‌های متعدد نظام فلسفی نقدی. کانت، در آغازین‌نقد خود، پارگی‌ها و تفکیک قوا و قلمروها را گام نخست برای ساختن فلسفۀ نقدی می‌دانست. کتاب حاضر هر این دو منظر را آن‌گونه روایت کرده که کانت در نظر داشته است. همچنین، به‌کمک دیگر آثار کانت و شارحان آثارش، دو منظر مذکور را با یکدیگر هماهنگ کرده است.
اثر حاضر نتیجۀ یک دهه و نیم تأملات نگارنده در آثار کانت، به‌ویژه آثار متأخر وی، است. اثر پیش رو به‌صورت موضوعی متعهد به تشریح دیدگاه‌های زیباشناختی کانت است و از دیگر موضوعات صرفاً به نیت تشریح همین موضوع استفاده کرده است. کتاب دربردارندة بسیاری از مباحث تخصصی نقدهای سه‌گانة کانت است چنان‌که خواننده با مطالعة آن به ایدة اصلی کانت برای وحدت نظام دانش دست می‌یابد که خصیصة متافیزیک عقل‌گراست؛ متافیزیکی که در ایدئالیسم استعلایی کانت در هیئتی کاملاً متفاوت از متافیزیک سنتی بیان شده است که کانت آن را انقلابی در اندیشیدن فلسفی می‌دانست.